Enn hefur ekki verið fundið betra ráð til aukinnar skilvirkni en að sleppa því að gera það sem minna eða jafnvel engu máli skiptir þegar upp er staðið.
Hefðurðu gefið nóg í vikunni? Brosað að fyrra bragði, óháð því að fá bros til baka? Hrósað af heilindum án þess að vænta svars? Gefið, viðtakandans vegna? Sýnt kærleika í verki, án þess að ætlast til nokkurs til baka?
Stundum sakna ég sveitavinnunnar. Að geta séð svart á hvítu hvar ég stend, hvað er búið, hvað er eftir. Líkt og að stinga skán út úr fjárhúsum. Þar sem hver stunga færir okkur nær endamarkinu. Þar sem króin er eins og súlurit væri henni lyft upp á endann. Best með öðrum, sárir lófar, sviti og þreyta. Sameiginlegt markmið. Sigur unninn með flugi síðustu skánarflögunnar út um dyrnar.
Eða hvað? Kannski er það ekki taðið sem er toppurinn eftir allt saman? Heldur vel heppnuð samvinna með góðu fólki? Vinna að sameiginlegu markmiði? Sjónrænt yfirlit? Augljós framgangur?
Skráðu þig á póstlistann til að fá gagnlega litla mola jafnt sem lengri pistla í pósthólfið.
© 2022 Freyr Ólafsson
